این روزها
این روزهای بزرگ مرد کوچکمان پر است از تغییرات محسوس از نوع همان خاص بودنهای منحصر بفردش . رفتارهای خاص و مقاومتهای ریز و درشتش البته هنوز باقی است که همه اش خوبِ خوبِ خوب است برای ما ، ادا و اصولهایش اصلا دل از ما میبرد ! اصلا همین ها حالمان را خوب می کند ! همین که برای یک بیرون رفتن ساده باید کلی دلیل بیاوریم و با هم گفتگوکنیم و متقاعدش کنیم و لباس انتخاب کنیم و ناز بکشیم و چه و چه و چه ! از همه بیشتر تمرین صبوری می کنیم ، تمرین اختیار گرفتن تن صدا ،تمرین گفتگوی منطقی با یک کودک 3و نیم ساله که اتفاقا خیلی هم به لب خندان و صدای مهربان مادرش حساس است ! خوب است برای اینکه یادمان بماند می توان کودک بود ...
نویسنده :
مامان کیامهر
11:22